Η σταδιοποίηση της αμφιβληστροειδοπάθειας της προωρότητας γίνεται σύμφωνα με τη διεθνή ταξινόμηση, ανάλογα με την εντόπιση, την έκταση και την βαρύτητα των βλαβών που προκαλεί.

Υπάρχουν 5 στάδια της νόσου:

​

• Στάδιο 1: 

Η περιφέρεια του αμφιβληστροειδή που είναι ανάγγεια και στερείται αιμάτωσης, διαχωρίζεται από τον φυσιολογικά αγγειωμένο αμφιβληστροειδή με μία διαχωριστική γραμμή.

• Στάδιο 2: 

Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ αγγειωμένου και ανάγγειου αμφιβληστροειδή είναι περισσότερο εμφανής και πιο παχιά στην μορφή της. 

• Στάδιο 3:

Πρόκειται για πιο βαριά μορφή της νόσου. Υπάρχει ανάπτυξη ανώμαλων έξω-αμφιβληστροειδικών νεοαγγείων στα όρια της διαχωριστικής γραμμής με κατεύθυνση προς την ανάγγειο περιφέρεια. Η κατάσταση αυτή προηγείται της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς.

• Στάδιο 4: 

Τα νεοαγγεία συσπώνται και ασκούν έλξη στον αμφιβληστροειδή προκαλώντας μερική αποκόλλησή του, με ή  χωρίς τη συμμετοχή της ωχράς.

• Στάδιο 5:

Υπάρχει ολική αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

​

Η σύγχρονη εξέλιξη της Ιατρικής και η σημαντική πρόοδο της Νεογνολογίας προσφέρει υψηλά ποσοστά στην επιβίωση των πρόωρων νεογνών. 
Ωστόσο, τα νεογέννητα που έχουν γεννηθεί πρόωρα με διάρκεια κύησης μικρότερη των 32 εβδομάδων και με βάρος γέννησης μικρότερο από 1500 γραμμάρια, παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αμφιβληστροειδοπάθειας της προωρότητας.

​

Τα ποσοστά εμφάνισης της αμφιβληστροειδοπάθειας της προωρότητας στα πρόωρα νεογνά, σύμφωνα με κάποιες Ιατρικές μελέτες, είναι:

• Νεογνά βάρους κάτω από 1250 γραμμάρια, εμφάνιση της νόσου κατά 65,8%. 

• Νεογνά βάρους κάτω από 1000 γραμμάρια, εμφάνιση της νόσου κατά 81,6%. 

​

Επίσης τα νεογνά που θα διαγνωστούν με αμφιβληστροειδοπάθεια της προωρότητας και ιδιαίτερα εκείνα που παρουσιάζουν προχωρημένα στάδια της νόσου, διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να αναπτύξουν αργότερα και άλλες οφθαλμικές διαταραχές, όπως: στραβισμό, γλαύκωμα ή και καταρράκτη.
 

Η αμφιβληστροειδοπάθεια της προωρότητας αποτελεί μία πολυπαραγοντική πάθηση.
Ωστόσο, τα κυριότερα αίτια εμφάνισης της, είναι:

• Η μικρή διάρκεια κύησης (χαμηλό βάρος νεογνού).

• Η χορήγηση οξυγόνου (υπεροξυγόνωση), στη μονάδα νοσηλείας του νεογνού δημιουργεί μεταβολή της ομαλής ανάπτυξης των αγγείων του οφθαλμού, επηρεάζοντας προς το χειρότερο την εξέλιξη της πάθησης.

• Η ύπαρξη συνοσηρότητας από αναιμία, εγκεφαλική αιμορραγία, μεταγγίσεις αίματος, λοιμώξεις, αναπνευστικές δυσλειτουργίες.  

​

Διάγνωση της αμφιβληστροειδοπάθειας της προωρότητας.
Όλα τα νεογνά θα πρέπει να εξετάζονται. Η πρώτη εξέταση γίνεται περίπου την 4η εβδομάδα μετά την γέννηση και θα πρέπει να γίνεται παρακολούθηση μέχρι η αγγείωση του αμφιβληστροειδούς να ολοκληρωθεί.
Κατά την εξέταση ελέγχεται ο βυθός και ανάλογα με τα οφθαλμοσκοπικά ευρήματα ταξινομείται η νόσος.
 

Τα παιδιά με αμφιβληστροειδοπάθεια της προωρότητας θα πρέπει να παρακολουθούνται σε ετήσια βάση, γιατί έχουν αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν:

• Υψηλή μυωπία

• Στραβισμό

• Αμβλυωπία (τεμπέλικο μάτι)

• Γλαύκωμα

• Περιφερική ουλοποίηση αμφιβληστροειδούς

• Έλξη σε αμφιβληστροειδικά αγγεία

• Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς

• Πτύχωση του αμφιβληστροειδούς που περιλαμβάνει και την ωχρά

• Αιμορραγία του υαλοειδούς

• Έλξη στην ωχρά κηλίδα / μετατόπιση

• Μείωση κεντρικής όρασης (χωρίς εμφανή αιτιολογία)
   

​Θεραπεία της αμφιβληστροειδοπάθειας της προωρότητας.
Η κυρία θεραπεία της νόσου είναι η έγκαιρη φωτοπηξία με Laser όταν ενδείκνυται. Ανάλογα με την σταδιοποίηση της νόσου τα περισσότερα περιστατικά έχουν καλή πρόγνωση αλλά παραμένει μια μικρή ομάδα περιπτώσεων όπου μπορεί να χρειαστεί επαναληπτική εφαρμογή Laser ή χειρουργεία με την μορφή υαλοειδεκτομής ανάλογα με τα κλινικά ευρήματα και ενδείξεις.