Το χαλάζιο είναι ένα οζίδιο που μπορεί να εμφανιστεί στο άνω ή στο κάτω βλέφαρο με την μορφή ενός σκληρού ογκιδίου.  

Στην ουσία πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονή του βλεφάρου που προκαλείται από την απόφραξη των στομίων των μεϊβομιανών αδένων.
Αυτό συμβαίνει γιατί το λιπαρό έκκριμα του αδένα συσσωρεύεται μέσα στον σάκο του, με αποτέλεσμα την διόγκωσή του και την τοπική άσηπτη φλεγμονή του.
Το αποτέλεσμα είναι το βλέφαρο να διογκώνεται, να πρήζεται, να πονάει και να κοκκινίζει, δημιουργώντας στον ασθενή ιδιαίτερη ενόχληση  στην καθημερινότητα του.

​

Το χαλάζιο εμφανίζεται σε κάθε ηλικία και εμφανίζεται πιο συχνά στο κινητό (επάνω) βλέφαρο.
Συνήθως εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα που πάσχουν από σμηγματορροϊκή δερματίτιδα και ροδόχρους ακμή.
Επίσης αιτιολογικός παράγοντας είναι και η βλεφαρίτιδα που είναι μία συχνή φλεγμονή των βλεφάρων.

​

Για την αντιμετώπιση του χαλάζιου, ο Οφθαλμίατρος θα συστήσει την κατάλληλη αγωγή μέσα από μία σειρά θεραπευτικών πράξεων, όπως:

• Θερμά επιθέματα - κομπρέσες, ώστε να αυξηθεί η κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή, να ανοίξουν οι πόροι των αδένων και να υποχωρήσει η φλεγμονή.

• Χρήση συνθετικών δακρύων για τον ερεθισμό των οφθαλμών.

• Ενστάλαξη αντιβιοτικών κολλυρίων με κορτιζόνη και χρήση οφθαλμικών αλοιφών.

• Αν το χαλάζιο επιμένει και έχει σχηματιστεί κοκκιωματώδης κάψα, τότε ο χειρουργός οφθαλμίατρος θα ενεργήσει χειρουργική διάνοιξη και παροχέτευση με μία μικρή τομή στο εσωτερικό του προσβεβλημένου βλεφάρου, υπό τοπική αναισθησία.