Στην περίπτωση που ένα μικρό πτερύγιο φλεγμαίνει και γίνει κόκκινο, τότε ο Οφθαλμίατρος θα χορηγήσει στον ασθενή θεραπεία με τεχνητά δάκρυα και κορτιζονούχες σταγόνες για να μειωθεί η φλεγμονή και η ερυθρότητα.

​

Ωστόσο η προτεινόμενη θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του πτερυγίου, ιδίως όταν αυτό μεγαλώνει και απειλεί τον οπτικό άξονα ή όταν δημιουργεί αστιγματισμό ή φλεγμαίνει συχνά, παρουσιάζοντας έντονη ερυθρότητα που ενοχλεί τον ασθενή.
Η χειρουργική αφαίρεση του πτερυγίου διορθώνει άμεσα το αισθητικό πρόβλημα στον οφθαλμό.

​

Η χειρουργική αφαίρεση του πτερυγίου απαιτεί την εξειδίκευση και την εμπειρία του Χειρουργού Οφθαλμιάτρου, καθώς το πτερύγιο έχει την τάση να υποτροπιάζει και να επανεμφανίζεται μετά την αφαίρεσή του.

​

Για το λόγο αυτό εφαρμόζεται μια σύγχρονη τεχνική αφαίρεσης με την οποία το ποσοστό επανεμφάνισης μειώνεται σε λιγότερο από 4% (από 60-80% που ήταν το ποσοστό υποτροπής με την παλιά συμβατική μέθοδο απλής αφαίρεσης).

Πιο συγκεκριμένα  ο χειρουργός αφαιρεί το πτερύγιο και στη συνέχεια καλύπτει την χειρουργημένη περιοχή με αυτομόσχευμα από τον άνω βολβικό επιπεφυκότα το οποίο σταθεροποιείται με την εφαρμογή μιας ειδικής ιστικής κόλλας χωρίς να χρησιμοποιηθούν ράμματα. 

Η μέθοδος αυτή προσφέρει γρήγορη αποκατάσταση και πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα, ελαχιστοποιεί τη μετεγχειρητική φλεγμονή και τις ενοχλήσεις αφού δε χρησιμοποιούνται ράμματα και περιορίζει στο ελάχιστο την πιθανότητα επανεμφάνισης, όπως αναφέρθηκε παραπάνω.

Σε σπάνιες περιπτώσεις μεγάλων και εκτεταμένων πτερυγίων μπορεί να γίνει χρήση αμνιακής μεμβράνης για την αποκατάσταση του ελλείμματος του επιπεφυκότα που προκύπτει μετά την αφαίρεση του πτερυγίου.

​

Η διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου 30 - 40 λεπτά, γίνεται με τοπική αναισθησία και δεν απαιτεί παραμονή του ασθενούς στην κλινική.

Τον πρώτο μήνα μετεγχειρητικά ο ασθενής θα πρέπει να ενσταλάζει  σταγόνες σύμφωνα με τις οδηγίες του οφθαλμιάτρου.